50 lat polskiego judo. Wymiar olimpijski

Mój pięćdziesięcioletni okres działalności w judo jako zawodnika, trenera klubowego i olimpijskiego oraz prezesa Polskiego Związku Judo upoważnia mnie do opisania, korzystając z pomocy innych osób: działaczy, trenerów, zawodników i sędziów, w moim przekonaniu ciekawych faktów i wydarzeń od początków judo w Polsce do chwili obecnej, a więc do jubileuszu pięćdziesięciolecia Polskiego Związku Judo. Poniższa publikacja nie jest encyklopedią ani podręcznikiem historii judo w Polsce. Nie uzurpuje sobie również prawa do antologii, chociaż fakty i wydarzenia zostały przedstawione chronologicznie. Ogranicza się do osób, faktów i wydarzeń bezpośrednio lub pośrednio związanych z igrzyskami olimpijskimi, widzianych oczami ludzi uczestniczących w przygotowaniach do nich. Wartość publikacji leży w jej subiektywizmie, postrzeganiu sportu z różnych punktów widzenia: ludzi zarządzających – działaczy, trenerów, osób wspierających, oceniających – sędziów, a przede wszystkim uczestników igrzysk – zawodników. Nierzadko ci sami ludzie występowali w różnych rolach: początkowo zawodników, następnie trenerów, szkoleniowców, działaczy, sędziów czy pracowników naukowych. Jest to historia polskiego judo pisana życiorysami jej twórców. Czasami gorzka, czasami kontrowersyjna, ale żywa i szczera. Nie wszyscy zdążyli odpowiedzieć na moje pytania, nie wszyscy uwiecznili się na jej kartach. Księga polskiego judo jest wciąż otwarta.